Oś symetrii
Encyklopedia PWN
wg definicji fonetycznej głoska, której artykulacja powoduje: a) chwilowe zatrzymanie przepływu powietrza (np. p, g), b) przepływ powietrza (1) ponad osią symetrii języka z przeszkodą powodującą szum (np. s, z) albo (2) inną drogą (np. l, m);
symetralna
mat. prosta (na płaszczyźnie) lub płaszczyzna (w przestrzeni) przechodząca przez środek danego odcinka i do niego prostopadła;
[gr.],
